Efendimiz (s.a.v) Medine'ye hicret ettiği zaman herkes onun bir ihtiyacını karşılamak ve ona hediye vermek için yarışıyordu.Ümmü Süleym Annemiz'in ise verebilecek değerli bir hediyesi yoktu ve bu yüzden çok üzülüyordu. "Allah Rasulü'ne (s.a.v) çok güzel bir hediye vermeliyim" diyerek sahip olduğu en değerli şeyi, yani küçük oğlu Enes'i kolundan tuttuğu gibi doğruca Efendimiz' in (s.a.v) yanina koştu ve -"Ey, Allah'ın elçisi, Medine'de sana hediye veremeyen bir ben kaldım. Benim de şu oğlumdan başka değerli bir şeyim yok. Lütfen onu kabul buyur, size hizmet etsin" dedi. Efendimiz bu içten ricayı kırmadı ve kabul etti. Böylece ilerde büyük bir muhaddis ve alim olacak olan "Enes bin Malik" için yeni bir hayat başlamış oldu.
"Allah (c.c) yolunda en büyük sermaye iman ve sevgidir. Bir şeye inanmayan onu sevemez; sevemeyen, sevdiğine hizmet edemez. Bu yol, sevgiyle başlar, sabırla devam eder.Hak yolunda sabırsız yol alınmaz...Usulünce gidilmezse, hedefe varılmaz...."